Φιλέλληνας

Ελλάδα

Μετά τον τελευταίο Παγκόσμιο πόλεμο, ήμουν απεσταλμένος του Διεθνούς Οργανισμού Προσφύγων στο Όλντενμπουργκ της Γερμανίας, για να ασχοληθώ σαν γιατρός με τους πρόσφυγες στους καταυλισμούς.

'Έμεινα σ' ένα σπίτι όπου υπήρχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη. Εκεί έπεσε το μάτι μου στο περίφημο βιβλίο "Ο κολοσσός του Μαρουσιού" του Χένρυ Μίλλερ και ονειρευόμουν αυτή την Ελλάδα για την οποία μέχρι τότε

δεν γνώριζα τίποτα εκτός απ' το ότι οι συζυγίες των ρημάτων σ' αυτή τη γλώσσα μου είχαν φανεί, στην τάξη, πολύ δύσκολες.

Καθώς η χρονιά πλησίαζε στο τέλος της, θέλησα να γυρίσω στο Παρίσι για να τελειώσω την Εξάσκησή μου. Για μια ακόμη φορά, φτάνει από τη Γενεύη η προσφορά να φύγω για τρεις μήνες στην Αθήνα. Θέση:

Διευθυντής της Υπηρεσίας Υγείας για το σύνολο της χώρας. Πώς να αρνηθώ;

Θέση εκλεκτή. μισθός αυξημένος, απαλλαγμένος από τον φόρο εισοδήματος, λόγω του διπλωματικού μου στάτους, ως διεθνούς λειτουργού. Μακριά μαύρη Κάντιλλακ, με υψωμένο το σημαιάκι του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δύο γραμματείς απ' τις οποίες η μία υπέροχη. Δεν ήμουν παρά είκοσι πέντε ετών. Με την καρδιά αφοσιωμένη σε μια συναρπαστική αποστολή.

Στο Σούνιο βρίσκονταν οι κύριοι καταυλισμοί, καθώς κι ένας ναός, πιο ωραίος κι από τον Παρθενώνα. Σε τριάντα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, τα μεταλλεία αργύρου υπήρξαν ο πλούτος της αρχαίας Ελλάδας, όταν το λευκό μέταλλο άξιζε όσο και ο χρυσός.

Ταυτόχρονα, είχα υπό τον έλεγχό μου τους καταυλισμούς της Τήνου και της Σύρου. Κι ακόμα έναν άλλον, στην Κωνσταντινούπολη.

Οι πρόσφυγες με τους οποίους ασχολούμουν ήταν σε μιαν ιδιαίτερη κατάσταση, είχαν έλθει από τη Ρουμανία, όπου υπήρχε μια ελληνική αποικία από την εποχή του Σωκράτη. Μιλούσαν ελληνικά και συγχρόνως

ρουμανικά και λατινικά. Η νέα ρουμανική κομμουνιστική κυβέρνηση δεν ήθελε πια αυτήν την κοινότητα με την λίγο διαφορετική κουλτούρα και την είχε διώξει. Η Ελλάδα έβγαινε από έναν εμφύλιο πόλεμο τρομερό,

πόλεμο εσωτερικό μεταξύ πολιτικών κομμάτων. Αυτοί οι δυστυχισμένοι εξόριστοι κατέληξαν στους ελληνικούς καταυλισμούς αμέσως μετά την επάνοδο της ειρήνης.

Οι περισσότεροι απ' αυτούς εγκαταστάθηκαν στην Αυστραλία, της οποίας οι κάτοικοι συχνά έβρισκαν πολύ μαυρισμένο το χρώμα της επιδερμίδας αυτών των απογόνων του Σωκράτη και του Ηράκλειτου, ενώ οι ίδιοι ήταν τάχα από μια αυστραλιανή γη, αρχαία σωφρονιστική αποικία, που κατοικείτο κυρίως από ληστές, κλέφτες και εγκληματίες.... Πέραν όλων αυτών, στους αντίποδες της θάλασσας του Αιγαίου, συγκροτήθηκε ένας πολύ σπουδαίος ελληνικός πληθυσμός που αποτελείτο από εξαιρετικούς πολίτες.

Ένα πράγμα είναι βέβαιο: αγάπησα αμέσως την Ελλάδα και τους Έλληνες, ακόμα κι αν είναι, για τα γούστα μου, φαλλοκράτες.

Πάτμος

-----------

Όταν ήμουν προσκεκλημένος από την Ελένη Στράτου, μετά την έκδοση του βιβλίου μου "Για μια γέννηση χωρίς αγωνία", μου μίλησε για ένα πολύ ωραίο νησί, την Πάτμο και με συμβούλευσε να πάω. Έχοντάς την

ερωτευτεί με την πρώτη ματιά, επέστρεφα εκεί κάθε καλοκαίρι για να περάσω έναν ή δύο μήνες.